عشق واقعی

 در عشق واقعی ما دیگری را به خاطر منفعت خواهی خودمان نمیخواهیم

بلکه او را بخاطر آنچه که هست می خواهیم ، دیدن صفات خوب یار است .
ملاک عاشقی این است که عاشق در جمال معشوق نمی تواند عیبی ببیند .
عشق واقعی قابل تشریح و توضیح نیست .
یعنی اگر من از شما سوال کنم که چرا این فرد را دوست داری ،
در جوابم بگویی : نمی دانم .!!!
هر دلیلی که بیاوری ناشی از منفعت طلبی عقل است .
مثلاً بگویی که مهربون است . صادق است . به من وفادار است .
 یعنی اگر روزی هر یک از این ویژگی ها را از دست بدهد
و دیگر به من وفادار نباشد دوستش نخواهم داشت .!!!
من انسانها را دوست دارم بدون آنکه آنان را از دریچه سودی که به من می رسانم بنگرم .
عشق با وابستگی متفاوت است .
عشق آزادی به همراه دارد ولی وابستگی ، اسارت را .
در عشق من بدون تو می توانم باشم و نفس بکشم
ولی در وابستگی من حضور خودم را با حضور دیگری پیوند میزنم .
در وابستگی ، من ترس از دست دادن یارم را دارم .
ترس از فاصله دارم .
ترس از جدایی دارم .
 در عشق ، اگر یارم به من خیانت کند و با دیگری برود من هنوز دوستش دارم .
چرا که دوست داشتن من ، ربطی به حضور یارم ندارد .
چه با من باشد و چه با دیگری ، من دوستش دارم .
عشق من با خیانت یارم به نفرت تبدیل نمی شود .
چرا که آرزوی من خوشبخت زندگی کردن اوست چه با من و چه با دیگری .
 عشقی که به سرعت به نفرت تبدیل شود عشق نیست . . .

خوب است که خودمان را با توضیحات بالا مقایسه کنیم .
و به قضاوتی بی طرفانه بنشینیم و ببینیم که
آیا واقعاً عشق ما هم این گونه واقعی است .
یا اینکه در عشقی وارونه که از کابوس رقیب در رنج است بسر می بریم ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط بهنام صمدی فرد در 10:33 قبل از ظهر | |